Historia Szkoły Podstawowej w Ciekocinie 1945-2020
Historia polskiej szkoły w Ciekocinie zaczęła się we wrześniu 1945 r. Wtedy w miejsce dwuklasowej szkoły niemieckiej, powstała jednoklasowa Szkoła Podstawowa w Zakoniczynie (ówczesna nazwa Ciekocina). Przez pierwsze dwa lata pracował w niej tylko jeden nauczyciel, będący jednocześnie jej kierownikiem, który nauczał 27 uczniów. W 1947 r. zatrudniona została nauczycielka i oboje realizowali program nauczania sześciu klas. Od 1949 r. po zatrudnieniu kolejnej nauczycielki, program siedmiu klas realizowały trzy osoby. Do obwodu szkolnego należeli uczniowie z: Ciekocina, Ciekocino – majątek i Słajszewa, a do klasy V, VI i VII doszły dzieci ze szkół jednoklasowych z Jackowa, Kurowa i Sasina. Nauczyciele pochodzili z całej Polski, a uczniowie z Wileńszczyzny, białostockiego, warszawskiego, lubelskiego, kieleckiego i Kaszub. Łączna powierzchnia gruntów należących do szkoły wynosiła 1,72 ha. W 1952 r. było już 102 uczniów, a rok później zatrudniono trzecią nauczycielkę i woźną szkolną.
Warunki techniczne szkoły odpowiadały tym, jakie panowały na wsiach przez wiele lat po wojnie. W 1953 r. „wyremontowano studnię”, z której wodę czerpali nauczyciele i uczniowie – wcześniej przynoszono ją ze stawu. Drewniane toalety znajdowały się na zewnątrz budynku, a klasy były ogrzewane piecami kaflowymi – było ich pięć. Budynek znajdował się w złym stanie technicznym i dopiero po gruntownym remoncie w 1954 r., uczniowie otrzymali należyte warunki nauki. Na piętrze znajdowały się mieszkania dla nauczycieli.
W latach 50-tych szkoła angażowała rodziców i dzieci. Już wtedy istniał Komitet Rodzicielski, który m.in. fundował bal dla absolwentów klas VII oraz noworoczną „Choinkę szkolną”, na których bawili się także rodzice – przeważnie do godziny 22, a niekiedy 24. Podczas imprez szkolnych „do tańca przygrywało radio z adapterem”. Pierwsza szkolna wycieczka miała miejsce w maju 1955 r. do Gdańska. Kierunki polityki szkolnej wyznaczała wtedy władza komunistyczna. Dlatego też w czerwcu 1959 r. uczniowie naszej szkoły „walczyli” na plaży ze stonką ziemniaczaną. W szkole funkcjonowała drużyna harcerska.
W kolejnych latach szkoła dalej się zmieniała. Od 1966 r. realizowano program ośmiu klas, a kadrę stanowił kierownik i sześciu nauczycieli – taki stan z niewielkimi zmianami utrzymywał się do lat 80-tych. W latach 60-tych uczniowie zbierali pieniądze na szpital Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Od 1972 r. na czele szkoły stał dyrektor. Jednym z najważniejszych wydarzeń w historii szkoły było otwarcie boiska szkolnego 20 maja 1973 r. Realizacja trwała dwa lata i efekt był wspaniały: ogrodzenie i brama, znicz, podium medalowe, bieżnia do skoku w dal, liny do wspinania i równoważnia, boisko do siatkówki, koszykówki i piłki nożnej – do dziś przetrwały metalowe bramki. W latach 70-tych szkoła posiadała własny hymn, a uczniowie na początku października pracowali przez tydzień przy zbieraniu ziemniaków na polach Spółdzielni Handlowo-Rolniczych Ciekocino i Jackowo.
W okresie PRL inne było podejście do bezpieczeństwa uczniów w transporcie. Do kina w Lęborku uczniowie klas IV-VII jeździli samochodem ciężarowym. Na zawody sportowe do Choczewa jeżdżono na przyczepie ciągniętej przez traktor, a na wycieczki nad morze na wozach zaprzęgniętych w konie.
Przez pierwsze 45 lat istnienia szkoły różnie wyglądał kalendarz imprez szkolnych:
– wrzesień – podczas rozpoczęcia roku szkolnego apel rozpoczynało wysłuchanie radiowego przemówienia ministra oświaty do uczniów,
– 12 października – obchodzono Dzień Wojska Polskiego (obecnie 15 sierpnia),
– 7 listopada – rocznica wybuchu rewolucji październikowej (zamiast Święta Niepodległości),
– 20 listopada – Międzynarodowy Dzień Karty Nauczyciela (w 1973 r. pierwszy raz obchodzono Dzień Nauczyciela 14 października),
– 4 grudnia – Barbórka – Dzień Górnika
– styczeń/luty – organizowano „Uroczystość choinki szkolnej”,
– luty – bal maskowy
– 1 maja – „dzień ludzi pracy” i „klasy robotniczej” (zamiast Konstytucji 3 maja),
– 9 maja – Dzień zwycięstwa (koniec II wojny światowej, obecnie obchodzony 8 maja),
– maj – co roku odbywały się rejonowe, lub powiatowe zawody sportowe w Choczewie,
– czerwiec – pożegnanie klas VII, a później VIII.
Zmiany ustrojowe i narodziny III Rzeczypospolitej odbiły się na życiu szkoły. We wrześniu 1990 r. – po raz pierwszy po wojnie – rok szkolny rozpoczął się od… mszy w miejscowym kościele. Tego roku pierwszy raz obchodzono w naszej szkole święta narodowe: Konstytucję 3 maja i Niepodległości 11 listopada. Do klas wróciły krzyże i godła z orłami w koronie, a święta wielkanocne poprzedzały trzydniowe rekolekcje. Poważna zmiana nastąpiła w 1999 r. Wtedy w związku z reformą oświaty utworzono w Polsce gimnazja i od tego roku nie było już w naszej szkole klas VII i VIII. Uczniowie z naszego obwodu szkolnego dojeżdżali do Choczewa.
Duże przeobrażenia miały miejsce w pierwszej dekadzie XXI wieku. W 2001 r. została zlikwidowana szkoła w Sasinie i wszyscy uczniowie klas I-VI zostali włączeni do obwodu szkolnego w Ciekocinie. Także wnętrze budynku bardzo się zmieniło: wewnątrz budynku znalazły się toalety, cieszył szeroki i jasny korytarz, odświeżone klasy, a wysłużone drewniane okna zastąpiono plastikowymi. Rozebrany został też poniemiecki budynek gospodarczy znajdujący się pomiędzy szkołą, a boiskiem szkolnym.
W ostatnich latach nastąpiły kolejne zmiany organizacyjne. Od 2016 r. nasza szkoła stała się Zespołem Szkolno-Przedszkolnym. W 2017 r. w związku z kolejną reformą oświaty i decyzją o likwidacji gimnazjów oraz powrocie do ośmioklasowych szkół podstawowych, w naszej szkole ponownie mieliśmy klasy VII i VIII. Nastąpiły kolejne remonty. Szkoła zyskała nowe pomieszczenia na piętrze i poddaszu, dach, a nawet szafki dla uczniów. W większości klas znajdują się tablice multimedialne, a papierowe dzienniki zastąpiły elektroniczne.